Angst is een slechte raadgever…

Onlangs had ik een gesprek met een cliënt die zo in beslag genomen werd door angst dat leven en werken een worsteling waren geworden. Hoe? Op een onbewust moment in een situatie waar je niet mee om kunt gaan, plant angst een zaadje in je. Dat kan op ieder willekeurig moment in je leven gebeuren. Zoals alles wat je aandacht geeft groeit, groeit ook het zaad van angst door aandacht. Bijvoorbeeld onbewust in het gebruik van je taal. “Ik ben bang dat ik niet wordt uitgenodigd voor een gesprek als ze mijn cv zien”, of “Ik ben bang dat ik er niet bij hoor” of “Ik ben bang als ik mijn mening zeg dat ze me niet aardig vinden”. Zonder dat je ervan bewust bent geef aandacht aan het zaad van angst. Als het zaad tot wasdom is gekomen ontstaat een onrustig gevoel. Een gevoel dat zich slecht laat verdragen. Omdat dat gevoel ongemakkelijkheid geeft ga je op zoek naar een compensatie van dat gevoel. Dat kan van alles zijn: veel lezen, veel uitgaan, heel veel doen, veel werken, volle sociale agenda, veel eten of drinken. Van alles om maar niet te hoeven voelen wat je op dat moment ervaart.

Wat parallel gebeurt is dat angst je blik vervormd. Je kijkt de wereld in met een lens die vervuilt en versluierd is door angst. Er hangt een gordijn van mist tussen jou en de wereld. Hierdoor wordt de realiteit vervormd en zie je de wereld niet zoals die werkelijk is. Inmiddels heeft een constante staat van paraatheid bezit genomen van jouw lichaam, je leven en je persoon waardoor je bij het minste of geringste geraakt wordt. Dat kan betekenen dat je emotioneel boos, bang, blij of bedroefd wordt bij een ietsiepietsie aandacht. Je bent totaal afhankelijk geworden van de wereld om je heen. Slachtoffer van de angst die jou in zijn greep heeft. Angst laat je leven in een wereld van afhankelijkheid, beperkingen en wantrouwen.

Om hierin staande te blijven zoeken sommigen de weg van de introcommunicatie waarbij ze zichzelf van alles vertellen. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren in een werksituatie. Door zichzelf te vertellen dat ze vandaag of morgen ‘door de mand vallen’ gaan ze onbewust ander gedrag vertonen waardoor collega’s denken: “wat doet hij nou?” Er wordt op deze persoon gelet, dat voelt en ervaart de persoon in kwestie en denkt: “zie je nou wel!” De persoon gaat fouten maken en graaft zijn eigen graf….Geheel en totaal onbewust.

Wat kan helpen is bewustwording van je gedrag. Om jezelf te gunnen jouw angsten te lijf te gaan heb je compassie met jezelf nodig. Want het gaat betekenen dat je dat ongemakkelijke gevoel weer gaat ervaren. Je kunt daar verschillende kanalen voor aanboren. Wanneer je in staat bent feedback te vragen aan een collega, vriend, familielid dan heb je een informatiekanaal van buiten jezelf die je van informatie over jouw persoonlijke gedrag kan voorzien. Je kunt in een dagboek of logboek opschrijven hoe je bent omgegaan met bepaalde situaties en deze reflecties als informatie gebruiken. Je kunt terugblikken op keuzemomenten in je leven en kijken of je hebt gekozen uit angst voor wat er komen zou of gekozen hebt uit liefde voor je wensen die op dat moment aan de orde waren. Humor en speelsheid zijn ook onontbeerlijk in dit proces. Kortom door bewust initiatief te nemen de regie over je leven te nemen en met compassie voor jezelf te kiezen, sta je niet machteloos ten opzichte van de angst en ga je nieuwe wegen ontdekken, nieuwe kansen zien en geloven in jezelf waardoor je zelfbeeld veranderd en je het beste van jezelf kunt zijn. Gun jezelf en ons allemaal het beste van jou!